نفرین

در ژرفای سیاهیِ شب،

در خلوتِ خاموش خانه‌ها،

در اعماقِ اندوهِ شهرِ تاریکِ تاراج‌شده،

در کوچه‌های متروک کابل،

در خیابان‌های خالی از زنان،

در قله‌های بلندِ مقاومت،

در سکوتِ ستاره‌گانی که به زمین می‌افتند،

موجِ نجوایی جاری‌ست:

نفرین، نفرین، نفرین

بر این پتیاره پیغام‌آورانِ دین!

■

عزیزالله ایما