پناه می‌جویم

من پناهنده ام

بی‌هیچ شناسنامه‌یی از هیچ سرزمینی

گریزانِ مرزهای تبعیض.

مادرم را در ورزشگاهِ کابل تیرباران کردند*

مردم کف‌می‌زدند

در سنگسارِ همسرم

مردم سنگ‌ می‌زدند.

امروز
 واپسین بازماندۀ خانواده‌م را

خواهرم را دریدند

–  نه با شمشیرهای شاهِ دوشمشیر –

با چنگال و دندان

مردم گرگ شدند.*

من تنهاترین پناهجوی جهانم

بی‌هیچ شناسنامه‌یی.

عزیزالله ایما

*ورزشگاه در عصر طالبان کشتارگاه زنان بود. **اشاره به رویداد تکاندهندۀ قتل فرخنده توسط تندروان دینی.

بیان دیدگاه