ایستاده ام
در گذرگاهی که خواب بی‌زمانۀ مرده‌گان را
خدا هم نمی‌آشوبد.
می‌روم
نمی‌روم
با هر رهگذری.
با که سخن گویم ازین مرز؟
هی چهارسوی تنهایی را رفتن!
می‌میرم و باز زنده می‌شوم
بازنده و باز زنده.
چه افسانه‌یی‌ست
نادَم و بادَم
آدم
…
در آخرین نفسی
گفته گفته رفت کسی:
«آ دم غنیمت است!»
آدم غنیمت است.
عزیزالله ایما
Azizullah Ima 