این شعر در حوالی شهر زوریخ، جایی نزدیک به نخستین گردِهمایی داداایستها – که آغازگرانِ گفتمانِ چیدمان و دگرگونی در ساختار هنر و ادبیات سدۀ بیست بودند – درست یکسده پس از روزِ نمایش خیابانی آنها سرودهشده است.
این شعر در حوالی شهر زوریخ، جایی نزدیک به نخستین گردِهمایی داداایستها – که آغازگرانِ گفتمانِ چیدمان و دگرگونی در ساختار هنر و ادبیات سدۀ بیست بودند – درست یکسده پس از روزِ نمایش خیابانی آنها سرودهشده است.
سه تعبیرِ میان قوسهای ناخنک در سطرهای پایانی شعر به ترتیب از محمدشاه فرهود، ناصر نجفی و زینت نور اند.
لایکلایک